Na de tweede wereldoorlog heeft Europa het vluchtelingenverdrag getekend. Hier in staat dat als jouw leven in gevaar is, je bij ons mag aankloppen en wij je onderdak en bescherming bieden. Tegenwoordig wordt daar niet altijd meer naar gehandeld. Veel beleid is erop gericht vooral zo min mogelijk vluchtelingen onderdak en bescherming te bieden. “In Duiven moeten we dat anders doen. Laten we ervoor zorgen dat die opvang goed geregeld wordt”, aldus Merlijn de Jonghe.
De motie van GroenLinks, CDA en D66 roept op om alle inzet op structurele opvang te richten. Geen tijdelijke noodoplossingen dus, zoals opvang in hotels. Ook moeten we de opdracht om opvang te regelen, niet laten afhangen van wat het Rijk ons verplicht. Laten we doen wat nodig is en onze gemeentelijke verantwoordelijkheid ruimschoots nemen. Er is al eerder een onderzoek gedaan naar mogelijke locaties. Die locaties moeten nu ook weer meegenomen worden, om een goede plek uit te kiezen. Daarnaast roept de motie op om met een plan te komen om onze voorzieningen op peil te brengen. Niet alleen voor de opvang voor vluchtelingen. Ook met een kritische blik naar de woningbouwopgave die op ons af komt. Merlijn de Jonghe: "In Duiven moeten er nog voor 2025, 500 woningen bij komen. Tot 2040 is de wens zelfs om er 1.200 woningen bij te krijgen. Daar moet ons onderwijs, onze gezondheidszorg en moeten voorzieningen als sport en cultuur dan goed op afgestemd zijn".
Bij de meerderheid van de raad was niet de wil aanwezig om zich duidelijk uit te spreken over dit thema. Afwachten is dan hetgeen wat overblijft.
Luister naar de podcast over hoe de vluchtelingencrisis in stand wordt gehouden.
Als er ergens veel mythes over bestaan dan is het wel het vluchtelingenbeleid. Dagelijks horen we beweringen dat Nederland vol is en dat Europa wordt overspoeld door mensen die eigenlijk geen vluchteling zijn, maar hoeveel klopt daar nu eigenlijk van? Daarover praten we met Tineke Ceelen, die zich al twintig jaar wereldwijd inzet als directeur van Stichting Vluchteling. Een wat ons betreft indrukwekkend maar vaak ook pijnlijk gesprek over de ware aard van de vluchtelingencrisis.
Klik hier of voor Spotify hier om de podcast te luisteren
In het jaar 2022 kwamen er zo’n 50.000 vluchtelingen ons land binnen. Dat is niet meer dan wij gewend zijn in Nederland en wij hebben alle mogelijkheden hier goede opvang voor te regelen. Het is alleen zo dat de voorzieningen zijn afgebouwd door het Rijk. Toen de instroom in 2020 een paar maanden erg laag was, heeft het Rijk gezegd: nu zijn al die opvangplekken niet meer nodig. Medewerkers van de IND, van integratiebureaus en opvangcentra zijn ontslagen. Centra zijn gesloten. Dan ontstaat er een crisis. Als je een ziekenhuis sluit en alle medewerkers ontslaat, is het ook niet gek als er een jaar later te weinig bedden zijn. Zo zijn we in een situatie beland dat zelfs Amnesty International ons land te hulp moest schieten.
Het Nederlandse Moria. Waar Artsen Zonder Grenzen en het Rode Kruis noodhulp moeten verlenen. Waar honderden mensen iedere nacht letterlijk op straat lagen. Waar kinderen op stoelen in een kantoor nacht na nacht zitten in onzekerheid. Waar een drie maanden oude baby in een sporthal overleed. Waar de gezondheidsdiensten bang zijn dat er polio uitbreekt omdat de wc’s zo vies zijn. Waar mensen zich dagen niet kunnen wassen. Waar het Nederlandse asielbeleid door alle ondergrenzen is gezakt. Het Nederlandse Moria: Ter Apel.